DİL ve DİLİN ÖNEMİ

Dil, insanın duygu ve düşüncelerini belirtmesini ve diğer insanlarla iletişimini sağlayan sesli ve yazılı göstergeler sistemidir.

Dil, bir iletişim aracıdır. Aynı zamanda bir düşünme aracıdır.

Dil, canlı ve toplumsal bir varlıktır.

Dil, ulusların kimlik belgesidir.

Bilgiyi ve kültürü oluşturma, yaşatma ve aktarma dil sayesinde olur. O halde, insanı insan, toplumları da ulus yapan bağların en güçlüsü dildir.

Dünyada en çok konuşulan diller sırasıyla; Çince, İngilizce, İspanyolca, Hintçe, Türkçe ve Arapçadır.

Güncel Türkçe sözlükte 250 binden fazla söz varlığı bulunuyor.

ANA DİL: Bir dilin en az değişikliğe uğramış halidir.

LEHÇE (Diyalekt): Bir dilin ayrı ayrı yerlerde ayrı şartlar altında gelişmesi sonucu meydana gelen bölgesel veya siyasi nedenlerden dolayı ses, sözcük ve söz dizimi bakımından farklılık gösteren şeklidir. Örnek: Azerbaycan Türkçesi.

ŞİVE: Bir anadilin sınırları içinde bölgelere ve sınıflara göre değişen söyleyiş özelliğidir. Örnek: Karadeniz şivesi.

AĞIZ: İl bazında değişen söyleyiş özelliğidir. Örnek: Karadeniz şivesinin Rize ağzı gibi.

* Biz, Türkiye’nin dili olarak İstanbul ağzını kabul ederiz.

FONETİK: Ses bilimidir. Türkçe tam fonetik bir dil değildir. Yeryüzünde hiçbir dil tam fonetik değildir.

ARTİKÜLASYON (BOĞUMLAMA): Konuşma organlarının boğazdan çıkan sese biçim vermek için topluca çalışmasıdır.

http://tr.wikipedia.org/wiki/Boğumlama

Sevcan Ada’nın Diksiyon Eğitimi-1

Sevcan Ada’nın Diksiyon Eğitimi-2

Defne Sarısoy